Nelleke Groenendijk-Koppert
Vanavond gaan we eten in de stad
Dan laten we in de schaduw van de bomen
De toekomst weer bij ons aan tafel komen
We kijken naar de vertes van ons pad
(..)
Maar nu ‘k mezelf bedrieg ga ik maar schrijven
Dat ik je hier voor altijd bij me hou
Ik bind de woorden om ons heen als touw
Zodat wij zó dan toch nog samen blijven
Zodat ik zó jouw stem nog laat beklijven
En wat ik van je kreeg ook hou van jou.